Cardinal

Elk gesprek moet relevant zijn voor de cliënt en de specialist, zeker als het complexe en systematische zorg betreft.

"Wat moeten we als eerst bespreken?" Er zijn al heel veel modellen bedacht over hoe je doelen kunt bespreken en beoordelen. Bijvoorbeeld, het SMART model; doelen zouden Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden moeten zijn. Bijvoorbeeld het Eisenhower Vierkant; Eerst zou je doelen moeten aanpakken die zowel belangrijk zijn als urgent. Bijvoorbeeld de Project Management Tetrahedron; De kwaliteit van de uitkomst van een doel is een kwestie van de scope, kosten en tijd die je bereid bent er in te steken.

Leg dat alles maar eens uit aan de cliënt voor wie het leven nu al op zijn kop staat. Zo is mij gevraagd het SMART-model aan te houden toen ik mijn persoonlijke ontwikkelplan moest schrijven. Nou wil het zo zijn dat ik zowel autisme als ADD heb, dus ik nam dit veel serieuzer dan de zorgverlener had gevraagd.

Elke zorgverlener is begaan met het leven van haar cliënten; Ze wilt elke cliënt niet alleen genezen, maar ook begrijpen als een complex individu. Elke cliënt heeft veel te bereiken in haar leven en elke levenservaring en tegenvaller verschuift de prioriteiten van de cliënt. Cliënten en zorgverleners hebben maar een beperkte tijd voor elk contact. Bij elk gesprek moeten zorgdoelen en taken in perspectief kunnen worden gesteld.

Bijvoorbeeld; De cliënt wil een operatie aan haar heup laten doen, omdat zij als mantelzorger voor haar kind wilt zorgen. Zorgen voor haar kind is belangrijker voor haar dan de operatie. Een zorgverlener die de relevantie van de twee onderwerpen niet op tijd ziet zou misschien een heupoperatie verzorgen die de cliënt weken lang zal belemmeren bij het zorgen voor haar kind.

Hoe sorteer je welke gespreksonderwerpen een hoge relevantie heeft? Hoe bepaalt Facebook, Youtube en Twitter wat van hoge relevantie is voor ons? Kunnen we dit beter doen dan een standaard enquête? Hoe kunnen we de zorgdoelen en taken van de cliënt filtreren?