Het seizoen van de weerstand

09 december 2021

Cindy Hobert is directeur van het succesvolle communicatieplatform OZOverbindzorg én winnaar van de Nationale Zorginnovatieprijs 2019. Graag zetten wij haar blog ‘Het seizoen van de weerstand’ onderstaand in de spotlight. Veel leesplezier!

“Waarom zijn jullie jezelf zo krampachtig aan het verdedigen de hele tijd?” Die vraag kreeg ik laatst. De vragenstelster maakte een terecht punt. Ik was weer eens te fel geweest in een presentatie. Inmiddels herken ik de valkuil.

Deze reflex heeft te maken met weerstand tegen verandering. En dan ben ik dus diegene die wil veranderen en weerstand moet overwinnen. Ik wéét dat het contraproductief is, maar tegelijk vind ik het moeilijk om niet in de verdedigingsmodus te schieten. Regelmatig wordt het zelfs letterlijk gevraagd. “Vertel nou eens waarom wij in vredesnaam met OZOverbindzorg in zee moeten?” En voor je het weet, sta ik onder zo’n systeemplafond weer onze droom te verdedigen.

De herfst is het seizoen van de weerstand. Ik zal het uitleggen. Het grootste misverstand over de financiële kant van OZO is dat instellingen ons als een pakketje kunnen kopen. Dat klopt niet. Iedereen kan “gratis” gebruik maken van OZO. Vanuit een idealistische én pragmatische reden verkopen we ons systeem niet aan een zorgverlener. Een professionele zorgverlener kan -gelukkig maar- uit beeld verdwijnen uit iemands leven. Het is beter om de zorgvrager centraal te stellen. De mensen om wie het draait zijn de spil in ons gemakkelijke en gratis zorgnetwerk.

Ik hoor je denken. “Gratis bestaat niet.” Klopt! Het grootste deel van onze kosten wordt gedragen door zorgverzekeraars. En ook gemeenten dragen een deel bij. Bij deze partijen moeten we praten als Brugman om dat geregeld te krijgen, doorgaans in de herfst zodat op 1 januari de financiering kan ingaan. En dat praten doen we met liefde. We komen bij tal van gemeenten en zorgverzekeraars over de vloer. In elke regio is één zorgverzekeraar leidend. Hebben we in een regio de leidende zorgverzekeraar aan boord, dan gaan de andere verzekeraars automatisch mee.

Klinkt mooi en soms loopt het best soepel, maar doorgaans moeten we aan de bak om scepsis te overwinnen bij inkoopmanagers. Lastig aspect is dat zorgverzekeraars betalen voor de inkoop van zorgverleners, niet voor systemen. Wij vallen zo buiten alle gangbare structuren. We deden vaak succesvol een beroep op innovatiepotjes, maar die houden -logisch- een keer op. We zijn niet nieuw meer, maar wel fris en sympathiek en nog steeds… anders. Lastige bijkomstigheid: er bestaat géén tweede OZO. Kritische inkopers en weifelende ambtenaren kunnen ons simpelweg niet vergelijken met een andere partij. Kunnen wij niets aan doen, maar het doet de achterdocht geen goed.

Dat frustreert, want volgens mij is onze verandering nodig. Sla de krant maar open. Dat we ziekenhuizen moeten ontlasten, hoef ik niemand uit te leggen. Ziekenhuis Isala wil bijvoorbeeld in 2024 een kwart van alle huidige ziekenhuiszorg thuis organiseren. Dat schreeuwt om een handig platform, waarin cliënten hun formele en informele zorgnetwerken simpel aan elkaar knopen. Diezelfde krant staat vol ellende over de jeugdzorg. Tachtig procent van alle klachten in de jeugdzorg gaan over gebrekkige samenwerking. OZO kan die problemen niet gladstrijken, maar we zijn wél een makkelijk stuk gereedschap voor samenwerking. Met OZO kan een jongere die baat heeft bij sport zijn enthousiaste looptrainer rechtstreeks aan zijn persoonlijk begeleider koppelen.

Zie je: daar ga ik weer! Sta ik onszelf weer te verdedigen. Die vragenstelster waarmee ik dit verhaal begon, is een fan van OZO. Zij zei: “Jullie hebben zo’n mooi product: stop toch met dat verdedigen. Als mensen het niet willen, laat ze het lekker zelf uitzoeken.”

Tja, dat vinden wij dus moeilijk. Moeten we een conservatieve bureaucraat onze verbeteringen laten ontzeggen aan de mensen die hij zou moeten helpen? Dacht het niet. Dus blijven we -zo charmant mogelijk- drammen.

Met dit dilemma, het overwinnen van weerstand zonder in de verdediging te schieten, wil ik in het nieuwe jaar aan de slag. Ik ben er nog niet uit hoe.

Als je tips voor me hebt, laat je het dan weten door te mailen naar cindy@ozoverbindzorg.nl?